De soep wordt nooit zo heet gegeten als die wordt opgediend. Aan deze uitspraak denk ik als ik kijk naar alle media-aandacht en het politieke spel rondom de toeslagenaffaire. Belastingplichtigen met tonnen schuld worden bij talkshows aan tafel gezet, zonder dat inhoudelijk naar de dossiers is gekeken. Hoe zijn die schulden eigenlijk ontstaan?
Zonder een seizoenplaats op de F-side van de Belastingdienst te hebben krijg ik het idee dat het wel heel makkelijk scoren is over de rug van de Belastingdienst in de hele affaire.
De onbeschreven kant
Er zal best leed zijn aangedaan aan mensen en er wordt zeker bruut omgegaan met mensen die kleine foutjes maken. Excuses als ik hieraan voorbijga. Graag wil ik ook de keerzijde van die medaille in beeld brengen. Verhalen die de ronde doen en zeer waarschijnlijk op waarheid berusten, maar die blijkbaar niet interessant zijn voor de media om in te duiken.
- Een belastingplichtige die circa € 1.000 aan toeslagen moet terugbetalen (al dan niet terecht) maar die € 500.000 schuld heeft aan niet betaalde omzetbelasting.
- Een criminele belastingplichtige die miljoenen heeft verdiend in het illegale circuit en waartegen een plukactie loopt voor € 900.000 heeft ten onrechte toeslagen gehad maar hoeft deze nu niet te betalen, tezamen met de € 900.000.
- Er komen nu dagelijks gedupeerden bij; zelfs belastingplichtigen zonder kinderen.
Dit zijn slechts enkele gevallen die men in de media had kunnen belichten.
Gemak van kwijtschelden schulden
Wat mij verbaast en ook enigszins frustreert is het gemak waarmee onder media- en politieke druk wordt besloten tot het kwijtschelden van schulden en het stoppen van invorderingen. Een min of meer coulante individuele behandeling van de dossiers, gecombineerd met een tijdelijke incassostop, zou een veel eerlijkere benadering van de toeslagenproblematiek zijn geweest.
De nu afgekondigde politieke acties zijn een klap in het gezicht van de rest van belastingbetalend Nederland en van de ambtenaren die ervoor moeten zorgen dat iedere Nederlander rechtvaardig zijn belastingen betaalt.
Gevolgen
De politiek en de media moeten meer nadenken over de gevolgen van hun acties. Niet alleen in de wetgevende rol maar ook in hun organisatorische verantwoordelijkheid naar de medewerkers van de uitvoerende diensten toe. Om zich heen slaande ministers (Hoekstra voorop) en staatssecretarissen die met zwalkend beleid en slechte wetgeving slecht werkgeverschap tot norm verheffen en bij de eerste de beste bries uit de mediahoek het zicht op correcte bedrijfsvoering volledig uit het oog verliezen. Het zou bestuurders sieren als ze pal voor hun ambtenaren gingen staan.
Reacties zijn gesloten